Kruolka stüdyosundan seramik Anna Kolásková, “Bazen bir psikolog gibi hissediyorum. Seramiklerin sefaletleriyle uğraştığı bir tedavi biçimidir.”
“Seramikler beni kişisel tükenmişlikten kurtardı,” diyor 26 yaşındaki Natalia, üçüncü yıl için atölye YA Sama'yı yönetiyor. Londra'da okuduktan sonra, onu yerine getirmeyen şirkette işveren olarak çalıştı. “Hayatımla ne yapacağımı merak ediyordum, böyle bitiremedim.”
Covid sırasında elleriyle bir şey yerine getirmişti. “Kil, AIDS, renkler aldım ve yaratmaya ve denemeye başladım. O zaman bir fırınım olduğunu düşünmedim. Masada otuz bardak vardı ve öğle yemeğine yerimiz yoktu.” Daha sonra Noel için ilk fırını aldı.
Bacakları olmadan doğan bir Rus kızından ilham aldı. Herkes ona yardım etmek istedi, ama her zaman “Ben kendim” diye cevap verdi. Ormancılık da kaderi eline almaya karar verdi. “Çok inandım, içine atladım,” diye gülümsüyor. Risk ve yüksek yatırımlar sonunda ödendi. “Belki çok fazla düşünüyor olsaydım ve korksaydım, bugün evde oturuyorum” diye mırıldanıyor.
Küçük bir atölye ile başladı, ancak yaratılışa olan ilgi o zamanlar o zamandan daha büyüktü, bu da bir fırına bile uymadı. Brno Caddesi'ne baktığı yılın dörtte birine yeni bir alan arıyordu. Kozi Caddesi'nde uygun bir yer bulduğunda, zaten kiralanmıştı, ancak bu onu caydırmadı. “Orada iki ay boyunca hiçbir şey olmuyordu, bu yüzden sahibini tekrar aradım,” diye anlatıyor. Orijinal adaylar yeri serbest bıraktı, böylece seramik ekipmanların taşınması başladı.
Ev hobisi sonunda Instagram'da 10.000'den fazla insanı izleyen popüler bir stüdyo oldu. Yaklaşık elli ilgili taraf, her gün küçük bir kafe ile tesise gider, böylece ormancılar hayallerini besler. “Seramik stüdyolar giderek daha popüler,” diye memnun. Bununla birlikte, aynı zamanda, Brno'daki sayısız bu işletme için yer olmadığına dikkat çekiyor. “Herkese gitmek için yeterli olmalı” diyor. Ona göre, insanlar elektrik, kil ve sır veya fırın onarımı nedeniyle seramiklerle ilişkili yüksek maliyetlerin olduğunu fark etmezler.
İlk Dokunma Sevgisi
Alandaki yeni gelenler arasında kalpli Hlína stüdyosu yer alıyor. “Seramik benim çocukluk hayalimdi. Çocukken sürekli kir içinde yanıyordum, büyüleyici bir meseleydi,” diye açıklıyor EVA Seitl, atölyenin yaratılmasının arkasında. Seramiklere uzun süre “dokunmak” istedi, ama asla para yoktu. Geçen yıla kadar arkadaşı onu bir kurs için doğum gününe götürmedi. “İlk dokunuş için aşktı,” diye gülümsüyor.
Kil yaratma konusunda o kadar heyecanlıydı ki, çocuklu ebeveynler için yaratıcı bir ortam yaratmak için alanlar aramaya başladı. Bu yıl 1 Mart'ta açıldı. “Çocuklarla nereye gidebileceğimi arıyordum, ama hiçbir şey bulamadım. Bu yüzden diğer çocuklar için bir şey istedim,” diye açıklıyor dört yavru 38 yıllık annesini. Atölyede bir oyun köşesi ile bir rahatlama bölgesi yaptı. “Küçük çocuklar genellikle birkaç dakika sonra yapılırlar. Onları eğlendirmeyi bıraktıklarında köşede oynarlar ve yetişkinler ihtiyaç duyduklarını gevşetirler.”
Táborská Caddesi'ndeki tesislerin hazırlıkları uzun vadeli bir hastalık nedeniyle karmaşıktı. Aynı zamanda finansal açıdan zorlu bir görevdi. Seitl, “Şimdi bir milyon kron miktarındayız, stüdyonun mükemmel olmasını istiyorum. Neyse ki inanılmaz bir yatırımcı buldum” diyor.
Ayrıca, ona göre, seramik stüdyolar yükseliyor, özellikle açık olanlar kavramını takdir ediyor. “Sadece denemek isteyenler için harika” diyor. Kil ile çalışmayı dinlenmeye çağırıyor çünkü kapatılabilir. “Kendisinden başka bir şey düşünmenize izin vermeyecekler” diyor.
Zaten hayatının geri kalanında seramik peşinde koşmak istediğini biliyor. Optiklerin bir lideri olarak, tüm boş zamanlarını stüdyonun operasyonuna ve iyileştirilmesine adadı, hafta sonlarını çocuklarla geçirdi. “Burada seviyorlar çünkü benim kadar yaratıcılar,” diye övüyor.
Sadece bir daireye konsantre olmak
Anna Kolásková aka Krololce sağlık seramiklerini kurtardı. 27 yaşında, yaşam tarzını değiştirmeye zorlayan bel iltihabını aldı. “Pazarlamada çalışmayı çok sevdim, ama aynı zamanda beni fiziksel olarak yok ettiğini biliyordum” diye açıklıyor. Bilgisayarda oturmanın tazminatı onu seramik kiline götürdü. Şimdi otuz yıllık bir kadın pazarlamanın bir parçası olarak kaldı, ancak çoğu zaman yeni bir iş alıyor.
İnsanlar geçen yıl yüz kupa oluşturulan bir kafe için daire ve özel ürünler üzerinde dönüşler sunuyor. Her şey kendi başlarına öğrenildi. O ve arkadaşı bir seramik çemberi satın aldı, fırın aldı ve arkadaşının büyükannesinde doğaçlama bir atölye yaptı. “Deneme yöntemi ile öğrendik – bir hata,” YouTub'dan videolarına da yardım ettiği başlangıçlara bakıyor.
Brno'da bir sorun olsa da, seramik işi için alan bulmak için almadı. “Mekanlara ihtiyaç duyan yeni ilginç kavramların yaratıldığı modern ve yaşayan bir şehir. Birçoğunu yaratarak bazen bir şeyler almak zor” diyor.
Dışarıdan, göze çarpmayan stüdyoda dört çömlek çemberi var ve üzerlerinde dönen bir makara uzmanlığı. İnsanlar geçen bahardan beri Antonín'deki atölyeye gidiyorlar, yarısı geri dönüyor. “Birçok sağlık profesyonelinin bana geldiğini, son derece zeki olduklarını fark ettim.” Esas olarak kadınlardan oluşur. “Seramik başlangıçta erkek bir meslek, çünkü çömleklere ihtiyaç vardı. Erkeklerin görmediği daha nazik bir aktivite haline geldi.”
O da Clay ile çalışmanın yatıştırıcı olduğunu düşünüyor. “Bugün çok acele ediyor, insanlar burada ve şimdi yaşayamıyorlar. Ama daire başka hiçbir şeye konsantre olmanıza izin vermeyecek. Kilde topraklama yaşam kalitesini arttırıyor.” Bazı müşteriler dikkatini dağıtır ve telefonu sürekli kontrol eder, böylece hiçbir şeyi kaçırmazlar. “O zaman onları çemberin arkasında oturuyorum ve onları tamamen kapatıyorlar. Birisi onları aradığında, onu almıyorlar. Bir an için dış dünyayı terk etmek inanılmaz.”
“Seramikler beni kişisel tükenmişlikten kurtardı,” diyor 26 yaşındaki Natalia, üçüncü yıl için atölye YA Sama'yı yönetiyor. Londra'da okuduktan sonra, onu yerine getirmeyen şirkette işveren olarak çalıştı. “Hayatımla ne yapacağımı merak ediyordum, böyle bitiremedim.”
Covid sırasında elleriyle bir şey yerine getirmişti. “Kil, AIDS, renkler aldım ve yaratmaya ve denemeye başladım. O zaman bir fırınım olduğunu düşünmedim. Masada otuz bardak vardı ve öğle yemeğine yerimiz yoktu.” Daha sonra Noel için ilk fırını aldı.
Bacakları olmadan doğan bir Rus kızından ilham aldı. Herkes ona yardım etmek istedi, ama her zaman “Ben kendim” diye cevap verdi. Ormancılık da kaderi eline almaya karar verdi. “Çok inandım, içine atladım,” diye gülümsüyor. Risk ve yüksek yatırımlar sonunda ödendi. “Belki çok fazla düşünüyor olsaydım ve korksaydım, bugün evde oturuyorum” diye mırıldanıyor.
Küçük bir atölye ile başladı, ancak yaratılışa olan ilgi o zamanlar o zamandan daha büyüktü, bu da bir fırına bile uymadı. Brno Caddesi'ne baktığı yılın dörtte birine yeni bir alan arıyordu. Kozi Caddesi'nde uygun bir yer bulduğunda, zaten kiralanmıştı, ancak bu onu caydırmadı. “Orada iki ay boyunca hiçbir şey olmuyordu, bu yüzden sahibini tekrar aradım,” diye anlatıyor. Orijinal adaylar yeri serbest bıraktı, böylece seramik ekipmanların taşınması başladı.
Ev hobisi sonunda Instagram'da 10.000'den fazla insanı izleyen popüler bir stüdyo oldu. Yaklaşık elli ilgili taraf, her gün küçük bir kafe ile tesise gider, böylece ormancılar hayallerini besler. “Seramik stüdyolar giderek daha popüler,” diye memnun. Bununla birlikte, aynı zamanda, Brno'daki sayısız bu işletme için yer olmadığına dikkat çekiyor. “Herkese gitmek için yeterli olmalı” diyor. Ona göre, insanlar elektrik, kil ve sır veya fırın onarımı nedeniyle seramiklerle ilişkili yüksek maliyetlerin olduğunu fark etmezler.
İlk Dokunma Sevgisi
Alandaki yeni gelenler arasında kalpli Hlína stüdyosu yer alıyor. “Seramik benim çocukluk hayalimdi. Çocukken sürekli kir içinde yanıyordum, büyüleyici bir meseleydi,” diye açıklıyor EVA Seitl, atölyenin yaratılmasının arkasında. Seramiklere uzun süre “dokunmak” istedi, ama asla para yoktu. Geçen yıla kadar arkadaşı onu bir kurs için doğum gününe götürmedi. “İlk dokunuş için aşktı,” diye gülümsüyor.
Kil yaratma konusunda o kadar heyecanlıydı ki, çocuklu ebeveynler için yaratıcı bir ortam yaratmak için alanlar aramaya başladı. Bu yıl 1 Mart'ta açıldı. “Çocuklarla nereye gidebileceğimi arıyordum, ama hiçbir şey bulamadım. Bu yüzden diğer çocuklar için bir şey istedim,” diye açıklıyor dört yavru 38 yıllık annesini. Atölyede bir oyun köşesi ile bir rahatlama bölgesi yaptı. “Küçük çocuklar genellikle birkaç dakika sonra yapılırlar. Onları eğlendirmeyi bıraktıklarında köşede oynarlar ve yetişkinler ihtiyaç duyduklarını gevşetirler.”
Táborská Caddesi'ndeki tesislerin hazırlıkları uzun vadeli bir hastalık nedeniyle karmaşıktı. Aynı zamanda finansal açıdan zorlu bir görevdi. Seitl, “Şimdi bir milyon kron miktarındayız, stüdyonun mükemmel olmasını istiyorum. Neyse ki inanılmaz bir yatırımcı buldum” diyor.
Ayrıca, ona göre, seramik stüdyolar yükseliyor, özellikle açık olanlar kavramını takdir ediyor. “Sadece denemek isteyenler için harika” diyor. Kil ile çalışmayı dinlenmeye çağırıyor çünkü kapatılabilir. “Kendisinden başka bir şey düşünmenize izin vermeyecekler” diyor.
Zaten hayatının geri kalanında seramik peşinde koşmak istediğini biliyor. Optiklerin bir lideri olarak, tüm boş zamanlarını stüdyonun operasyonuna ve iyileştirilmesine adadı, hafta sonlarını çocuklarla geçirdi. “Burada seviyorlar çünkü benim kadar yaratıcılar,” diye övüyor.
Sadece bir daireye konsantre olmak
Anna Kolásková aka Krololce sağlık seramiklerini kurtardı. 27 yaşında, yaşam tarzını değiştirmeye zorlayan bel iltihabını aldı. “Pazarlamada çalışmayı çok sevdim, ama aynı zamanda beni fiziksel olarak yok ettiğini biliyordum” diye açıklıyor. Bilgisayarda oturmanın tazminatı onu seramik kiline götürdü. Şimdi otuz yıllık bir kadın pazarlamanın bir parçası olarak kaldı, ancak çoğu zaman yeni bir iş alıyor.
İnsanlar geçen yıl yüz kupa oluşturulan bir kafe için daire ve özel ürünler üzerinde dönüşler sunuyor. Her şey kendi başlarına öğrenildi. O ve arkadaşı bir seramik çemberi satın aldı, fırın aldı ve arkadaşının büyükannesinde doğaçlama bir atölye yaptı. “Deneme yöntemi ile öğrendik – bir hata,” YouTub'dan videolarına da yardım ettiği başlangıçlara bakıyor.
Brno'da bir sorun olsa da, seramik işi için alan bulmak için almadı. “Mekanlara ihtiyaç duyan yeni ilginç kavramların yaratıldığı modern ve yaşayan bir şehir. Birçoğunu yaratarak bazen bir şeyler almak zor” diyor.
Dışarıdan, göze çarpmayan stüdyoda dört çömlek çemberi var ve üzerlerinde dönen bir makara uzmanlığı. İnsanlar geçen bahardan beri Antonín'deki atölyeye gidiyorlar, yarısı geri dönüyor. “Birçok sağlık profesyonelinin bana geldiğini, son derece zeki olduklarını fark ettim.” Esas olarak kadınlardan oluşur. “Seramik başlangıçta erkek bir meslek, çünkü çömleklere ihtiyaç vardı. Erkeklerin görmediği daha nazik bir aktivite haline geldi.”
O da Clay ile çalışmanın yatıştırıcı olduğunu düşünüyor. “Bugün çok acele ediyor, insanlar burada ve şimdi yaşayamıyorlar. Ama daire başka hiçbir şeye konsantre olmanıza izin vermeyecek. Kilde topraklama yaşam kalitesini arttırıyor.” Bazı müşteriler dikkatini dağıtır ve telefonu sürekli kontrol eder, böylece hiçbir şeyi kaçırmazlar. “O zaman onları çemberin arkasında oturuyorum ve onları tamamen kapatıyorlar. Birisi onları aradığında, onu almıyorlar. Bir an için dış dünyayı terk etmek inanılmaz.”
Seramik atölyeleri nasıl çalışır Brno'da farklı seramik atölyeleri vardır. Açık çalışma kavramı, insanların açılış saatlerinde istedikleri zaman gelmelerini ve kurs yerine yaratılışlarını harcadıkları süreyi ödemelerini sağlar. Fiyatlar saatte 250 krondan değişmektedir. Diğer atölyelerde, müşteriler bir öğretim görevlisi tarafından yönetilen kurslar satın alırlar veya aksine, kimsenin çalışmalarına bakmadığı kendi kendine hizmet çalışmalarına gidin. Açılış saatleri:
|